معنی کاسه لیس در فرهنگ فارسی عمید

آنکه ته ماندۀ غذا را در کاسه می لیسد، حسد چه می بری ای کاسه لیس بر بسحاق / برنج زرد و عسل روزی خداداد است (بسحاق اطعمه - ۱۰۳)، کنایه از گرسنه، کنایه از پرخور و حریص، کنایه از پست فطرت، کنایه از چاپلوس، کنایه از گدا

معنی کاسه لیس در لغت نامه دهخدا

مردم گرسنه و فقیر که آنچه در بن کاسه بماند با انگشت و زبان لیسند. (انجمن آرا) (آنندراج). پرخور و شکم خواره را گویندو فقیر و گدا را نیز گفته اند. (برهان) (ناظم الاطباء). لعاس. لحاس. (ربنجنی). انگل. بشتام. طفیلی. سورچران. سوری. کاسه کجا برم. نیزه باز. اکول:، حسد چه میبری ای کاسه لیس بر بسحاق، برنج زرد و عسل روزی خداداد است.، بسحاق اطعمه.، دل برافروزان از آن نور جلی، چند باشی کاسه لیس بوعلی.، بهاءالدین عاملی.،، مردم دون همت و خوش آمدگوی. (برهان) (ناظم الاطباء). مردم رذل و متملق را گویند. قدح لیس هم آمده. (انجمن آرا) (آنندراج) :، تغاری بشکند ماستی بریزد، جهان گردد بکام کاسه لیسان.، (از امثال و حکم دهخدا).، رو به پیش کاسه لیس ای دیگ لیس، توش خداوند و ولینعمت نویس.، مولوی.، لاف کیشی کاسه لیسی طبل خوار، بانگ طبلش رفته اطراف دیار.، مولوی